A kiedy już przyjdzie czas
Pełne po brzegi są kawiarenki
Pod okna ich, całe z gwiazd
Gdzieś w zakamarki wielkich miast
ciągnie nas

Kawiarenki (na, na, na)
kawiarenki (na, na, na)
Małe tak, że zaledwieś wszedł,
zniżasz głos aż po szept
Mimochodem, kamień w wodę
Wpadnie coś z bardzo wielkich spraw
W czarną toń małych kaw

Kawiarenki (na, na, na)
kawiarenki (na, na, na)
Z cienia w pół i ze światła w pół
ty i ja, i nasz stół

Za witrażem szklanych marzeń
ledwo świat poznajemy już,
choć jest tuż

Miejsc wkoło nas coraz mniej
Już dymi z okien złotym obłokiem
I barman już woła Hej!
Już kawiarenka rusza w rejs,
wielki rejs

Kawiarenki (na, na, na)
kawiarenki (na, na, na)
Stolik nasz w nieważkości lamp
krąży tu, krąży tam
Filiżanki – białe ptaki
lecą wprost w kolorowy dym
Płyną w nim, giną w nim

Pan i pani (na, na, na)
zaszeptani (na, na, na)
Któż to wie, gdzie naprawdę są
Ona z nim i on z nią
Kawiarenki, kawiarenki
Porwą gdzieś w siódme niebo aż
stolik nasz

Na, na, na…

Kawiarenki, kawiarenki
Porwą gdzieś w siódme niebo aż
stolik nasz