Tekst:

Autor muzyki i aranżacji: Marek Sobczyk – www.jangok.pl
Wszelkie prawa zastrzeżone.

Żeby Polska była Polską

Z głębi dziejów, z krain mrocznych,
z puszcz odwiecznych, pól i stepów
nasz rodowód, nasz początek,
hen, od Piasta, Kraka, Lecha.

Długi łańcuch ludzkich istnień
połączonych myślą prostą:
żeby Polska, żeby Polska,
żeby Polska była Polską.

Wtedy, kiedy los nieznany
rozsypywał nas po kątach,
kiedy obce wiatry gnały
obce orły na proporcach,

przy ogniskach wybuchała
niezmożona nuta swojska:
żeby Polska, żeby Polska,
żeby Polska była Polską.

Zrzucał uczeń portret cara,
ksiądz Ściegienny wznosił modły,
opatrywał wóz Drzymała,
dumne wiersze pisał Norwid.

I kto szablę mógł utrzymać,
ten formował legion wojska,
żeby Polska, żeby Polska,
żeby Polska była Polską.

Matki, żony, w mrocznych izbach
wyszywały na sztandarach
hasło: ,,Honor i Ojczyzna”,
i ruszała w pole wiara.

I ruszała wiara w pole
od Chicago do Tobolska,
żeby Polska, żeby Polska,
żeby Polska była Polską!

Muzyka: Włodzimierz Korcz
Słowa: Jan Pietrzak

Żeby Polska była Polską – podkład muzyczny